Սեքսը իր համար առանձին տնտեսվարող սուբյեկտ է ու սեքսի հետ կապված ամեն ինչ՝ հաճույք, ցավ, օրգազմ և այլն, դժվար է համեմատել քաղաքականության հետ, բայց պարզվում է մեր քաղաքական դաշտը էն աստիճանի է հասել, որ քաղաքական գործիչ (ընդդիմադիր և իշխանական) և հասարակությանը կարելի է դիտարկել սեքսով զբաղվող զույգի հետ ու համեմատականներ անցկացնել:
Նախ նյութում, այսուհետ, քաղաքական գործիչը համարվում է՝ տղան, իսկ հասարակությունը՝ աղջիկը:
Սկսկենք այժմյան ողջ ընդդիմադիր դաշտից…
Մերօրյա քաղաքական դաշտում կան մի քանի հատ փոքր առնանդամով քաղաքական ընդդիմադիրներ (այսուհետ՝ տղա), ովքեր հասարակությանը (այսուհետ՝ աղջկան) չեն կարում բավարարել, բայց այս ամենում ամենավատը էնա, որ էտ տղան իր մտքերում պատկերացնում է, որ ինքը բեսամբ սեքսուալա, իրա առնանդամն էլ աննմանա, իսկ իրա հետ սեքսին աղջիկը մի այլ տիպի սպասումա…. ու ինքը անիմաստ հանում-մտցնումա՝ ոչ մի կայիֆ չտալով աղջկան…. Աղջկա մոտ գալիս են մի քանի հատ այդպիսի փոքր առնանդամատերեր, ովքեր անըդհատ հանում մտցնում են՝ հաճույք չտալով աղջկան, անիմաստ էներգիա են ծախսում ու ապարդյուն:
Էս առաջին փուլնա…Հիմա երկրորդր փուլը: Էտ չարչարանքից հետո, երբ տղան պրծնումա («պրծնելը» պայմանականորեն դիտարկում ենք, որպես ամեն հանրահավաքի ավարտ), իրան թվումա, թե աղջկան աննկարագրելի հաճույքա տվել ու կողքիա պառկում ու սկսումա ծխել՝ չհասկանալով, որ աղջիկը էլի է ուզում ու ոչ մի կերպ չի պրծել, ԲԱՅՑ դա իրան չի անհանգստացնում, քանի որ, ըստ իրա, ինքը բեսամբ կարևոր ու ավարտին հասցրած գործա արել: Այս ամենից հետո սկսումա երրորդ փուլը…
Տղան ծխելուց հետո սկսումա ձեռ քցել աղջկան, ծիծիկները շոյել ու բդել (այս սիրային պահը պայմանականորեն դիտարկենք, հանրահավաքից հետո տված հարցազրույցները ու մամլո ասուլիսները), որոնք ուղղակի աղջկա մոտ մի փոքր հաճույք են առաջացնում, ու աղջիկը արդեն նախապատրաստվում է աննման սեքսին, մեկ էլ տղան պառկում քնումա՝ աղջկան թողելով արթուն ու լոմկա վիճակում….Այս պարագայում աղջկան, երկու քայլ է մնում՝ ինքնահանգստանալ («Ինքնահանգստանալը» պայմանականորեն դիտարկում ենք ինքն իրեն հուսադրել, որ էս տղամարդը(ընդդիմադիրը) մի օր ավելին կանի) կամ մտքում տղամարդուն քրֆել («Տղամարդուն քրֆելը» դիտարկում ենք այն, թե ինչպես է հասարակությունը վերջում հուսահատ ստատուսներ գրում)….
Այժմ անցնում ենք իշխանությանը,…
Այս պարագայում էլ է իշխանությունը՝ մեծ առնանադամով ու ուրիշ տղամարդը, իսկ հասարակությունը՝ էլի նույն աղջիկնա:
Էս տղու պարագայում էլ մի վատ բան կա. չնայած էն, որ առնանդամը մեծա ու կարա աղջիկը հաճույք ստանա, բայց էս անգամ էլ ամեն ինչ վատ ընթացքա ընդունում, քանի որ սեքսի ընթացքում մեծության պատճառով ցավացնումա աղջկան, էլի նույն աղջիկը ոչ մի հաճույք չի ստանում, բայց տղամարդը, առանց աղջկա ցանկությունը հարցնելու, ինքնամոռաց շարունակումա իրա սեքսը:
«Պրծնելուց» (էս պարագայում «պրծնելը» դիտարկում ենք հասարակության համար ոչ հաճելի օրենքի կամ որոշման ընդունումը), տղամարդը էլի շջրվում ա ու առանց մտածելու աղջկա մասին, առանց աղջկա կարծիքը հարցնելու սկսում ա ծխել՝ մտածելով, որ ինքը վերջն էր, ու աղջիկը հաճույքից մեռնումա, ԲԱՅՑ էս դեպքում էլ աղջիկը, ով էն անգամ հաճույք չէր ստացել, էս անգամ է հաճույք չի ստանում ու ավելին՝ նաև ցավումա սաղ («Ցավ» պայմանականորեն դիտարկում ենք վերոնշյալ որոշումների արդյունքում ստացած վնասները)… ու էս դեպքում էլա աղջիկը երկու բան իրականացնում՝ ցավից մտքում քրֆումա վերջնական օրգազմի ապրած տղամարդուն (էս քրֆելը պայմանականորեն անվանում ենք, բոլոր բողոքի ցույցերը ու ուղղակի անհատական բողոքները), կամ սուսա մնում, քանի որ հիշումա, որ ավելի լավա մի քիչ ցավա, բայց մեծ լինի, քան չցավա, բայց ոչ մի հաճույք չստանա և վերջում լոմկա պառկի՝ հույսը դնելով իր վրա:
Կարճ ասած՝ էս դեպքում, ինձ թվումա էտ աղջիկը, ինչ արել արելա, բայց ասյուհետ պիտի ուղղակի մեծ կամ փոքր առնանադամով տղամարդականց տալուց առաջ նորմալ նազը թանկ ծախի ու թող էտ տղամարդիկ արժանանան աղջկա հետ սեքս անելուն:
ԷՍՔԱՆԸ:
Անկախ Հայաստան 